آموزش عکاسی پرتره

‌‌

 

آموزش عکاسی پرتره

 

نکات مهم عکاسی پرتره

عکاسی پرتره یکی از مشهورترین انواع عکاسیست. بطور کلی عکاسی پرتره شاخه‌ای از عکاسی‌ست که در آن از چهره انسان عکاسی می‌شود .

 

پرتره چیست؟

پرتره، در واقع به نقاشی یا عکس یا تصویری از صورت یک شخص گفته می‌شود که به وسیله این تصویر ماهیت یا شخصیت شخص را نمایش می‌دهند .  پرتره در لغت به معنی تصویر، نقاشی، مجسمه، پیکره و …. است . که در شکل اختصاصی به مجسمهٔ صورت، تصویر صورت، عکس صورت و مجسمهٔ نیم تنه، اطلاق می شود. 

 

 

عکاسی پرتره چیست ؟

عکاسی پرتره، شاخه‌ای از عکاسی‌ست ، که در آن از چهره انسان عکس‌برداری می‌شود. عکاسی پرتره یک چالش مداوم است و نیاز به خلاقیت عکاس دارد تا واقعاً به پرترهٔ زیبایی برسد.

 

"عکاسی پرتره" یکی از مشهورترین انواع عکاسی‌ست که در بین عکاس‌های آماتور و حرفه‌ای طرفدار دارد.

این نوع عکاسی در فضای شخصی مثلا عکاسی از دوست‌ها و افراد خانواده انجام می‌شود.

یک عکاس پرتره حرفه‌ای با استفاده از تکنیک‌های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ‌ها و ترکیب‌بندی، عکس‌های با کیفیتی می گیرد.

 

راهنمای استاندارد قاب در عکاسی پرتره

این راهنما شامل:

• عکس از سر؛
• عکس از سر و شانه؛
• عکس از نصف بدن؛
• عکس از سه چهارم بدن؛
• عکس کامل؛
• و عکس گروهی می‌شود.

 

 

نکات مهم برای شروع عکاسی پرتره

 

• اگر عکس پرتره‌ای که می‌خواهید ثبت کنید، فقط از قسمت سر سوژه است، مطمئن شوید که دوربین را طوری تنظیم کرده‌اید که گردن، یا اصلاً دیده نشود یا اینکه تمام گردن دیده شود.
• اگر عکس پرتره از سر و شانهٔ سوژه  است، سوژه را از روی خط شانه یا آرنج جدا نکنید. کادر را بالاتر از شانه  ببندید.
• اگر هدف عکس پرتره نصف بدن سوژه است، کمر را به صورت کامل در عکس بیاورید  یا اینکه کلا، آن را حذف کنید. 
• هیچوقت دست‌ها یا بازوها را از عکس جدا نکنید.
• اگر عکس پرتره، تمام قد است، سوژه را از قسمت قوزک پا جدا نکنید. کادر را طوری ببندید که از نوک پا تا نوک سر در کادر باشد. 
• نقاط مهم دیگر، شامل بالای بازو و گردن و نحوهٔ قرارگیری دست‌هاست.

اگر پوست اضافی روی گردن سوژه وجود داره، از سوژه بخواهید تا با کشیدن گردنش کمی به سمت بالا شرایط را بهتر کند (البته این کشیدن گردن باید تا حدی باشد که طبیعی جلوه کند. برای مثال، در این شرایط، دوربین را بالاتر از مدل بگیرید. در این حالت، مدل مجبور است گردنش را به سمت بالا بکشد تا به صورت مستقیم به دوربین نگاه کند. بهترین نتیجه، زمانی به‌دست می‌آید که ژست مناسب و نحوه قرارگیری نقاط مهم دیگر با هم ترکیب شوند .مثلا یک ژست‌ مناسب با وضعیت کشیده شدن گردن ترکیب شود).

نکاتی که در این مقاله یاد می‌گیرید به شما کمک می کنند تا پرتره‌های تکی و جمعی حرفه‌ای‌تری ثبت کنید.

 

 

اولین و مهمترین نکات در عکاسی پرتره:

۱.نسبت قرارگیری سوژه به زاویهٔ تابش نور

اولین و مهمترین نکته در عکاسی پرتره نسبت قرارگیری سوژه نسبت به زاویهٔ تابش است. سوژه به هیچ عنوان نباید در موقعیتی قرار بگیرد که نور کاملا پشت سر یا بالای سرش  باشد .

 

 

نور باید در حالت مایل یا مستقیم (زمان عصر و قبل از غروب و قبل از ظهر) نسبت به سوژه بتابد.

در این زمان‌ها شما می‌توانید عکس‌های خوبی با نور مناسب بگیرید. 

• دقت کنید که به‌هیچ عنوان وقت ظهر یا اول صبح عکاسی نکنید چون در این زمان‌ها نور با شدت بیشتر و زاویهٔ تابش مستقیم مانع خروجی خوب عکس‌ها خواهد شد.

 

 

۲. جهت نگاه:

اصول عکاسی پرتره برای تعیین جهت نگاه سوژه، دوتا حالت ارائه می‌دهد:

۱-  نگاه مستقیم سوژه به دوربین؛

۲-  نگاهی که در امتداد مسیر بینی باشد.

فقط این دو نگاه، در عکاسی پرتره جذاب هستند و هر جهتی خارج از این دو، جایگاهی در عکاسی پرتره ندارد.

اگه سوژه شما به نقطه دوری در افق نگاه کند، عکس حالت مبهمی پیدا خواهد کرد. سوژه عکاسی تماشاگر رو وادار می کند تا  دنبال چیزی بگردد که در واقعیت وجود ندارد. از اصول عکاسی پرتره این است که سوژه نگاهی ساده داشته باشد.

از آن‌جایی که انسان‌ها برای برقراری ارتباط به چشم‌های یگدیگر نگاه می‌کنند، و چشم‌ها دریچه های قلب هستند . بنابراین بهتراست که در عکاسی پرتره هم نگاه سوژه به لنز دوربین باشد تا احساس قوی‌ای برقرار شود . این کار حتی می‌تواند مخاطب را به فکر وادارد.

 

 

۳. جای‌گیری درست سوژه:

دقت کنید در عکاسی پرتره دوربین می‌تواند تا بیست کیلوگرم وزن سوژه عکاسی را بیشتر نشون دهد. این وظیفه عکاس است که تلاش کند این حالت را حذف و عکس درستی رو ثبت کند.

یک عکاس می‌تواند بهترین عکاس جهان باشد و بهترین نورپردازی‌ها را هم انجام دهد، اما اگر سوژه را به درستی هدایت نکند ، باز هم عکس‌های ضعیفی را ثبت خواهد کرد. پس توجه به اصول عکاسی پرتره بسیار مهم است .

وقتی که سوژه به‌طور مستقیم در برابر دوربین قرار می گیرد، وسیع‌ترین زاویه را به خودش می‌گیرد (دقیقاً روبه‌روی دوربین  می‌ایستد)، انگار سدی در عکس ایجاد می‌شود. زمانی که عکس از سر و شانه‌ها گرفته می‌شود، عریض‌ترین حالت سوژه نمایان می‌شود که به هیج وجه جالب نیست.

 

 

در مقابل، وقتی که سوژه عکاسی کمی به سمت دوربین بچرخد (مایل بایستد) و اختلاف ارتفاع شانه‌ها از یک‌دیگر کم باشد، این بهترین زاویه عکاسی است و شانه‌ها جمع‌تر و کوچک‌تر به نظر می رسند. این زاویه برای سوژه‌هایی که قصد دارند کمی لاغرتر و جذاب‌تر به نظر برسند، مناسب‌تر است.

 

 

۴. استفاده نکردن از لباس درخشان:

در عکاسی پرتره موضوع اصلی، چهره است و نه لباس‌هایی که سوژه عکاسی پوشیده است.  وقتی که سوژه، لباس‌های درخشان و یا رنگارنگ می‌پوشد، نگاه بیننده به جای چهره به‌سمت لباس سوژه عکاسی کشیده می‌شود. این اتفاق به شکل ناخودآگاه می‌افتد، بنابراین قبل از عکاسی پرتره باید به رنگ و طرح لباس سوژه توجه داشت.

این مسئله اغلب اوقات نادیده گرفته می‌شود ، چرا که انتخاب رنگ لباس به سوژه بستگی دارد و نه به عکاس. اما اگر عکاس بخواهد طبق اصول عکاسی پرتره عمل کند و نتیجه بهتری به دست آورد ، باید به لباس پوشیدن سوژه‌ها اهمیت بیشتری دهد. البته وقتی که عکاس درحال عکس گرفتن برای مد و فشن است، این مسئله اهمیتی ندارد، چون توجه اصلی معطوف به لباس‌هاست.

 

 

۵.  دوری از پس زمینه‌های شلوغ:

اگر دقت کنید معمولاً پرتره‌ها از پس زمینه کسل‌کننده‌ای برخوردار هستند و این بی‌دلیل نیست. پس‌زمینه می‌تواند یک صفحه سفید و نهایتاً دیواری طرح‌دار باشد و نه چیز دیگری.

 طرح پس‌زمینه باید ساده و یکنواخت باشد تا نگاه را منحرف نکند.

منحرف نکردن نگاه، یه نکته کلیدی‌ست که نباید از آن غافل شد. این مسئله درست مثل استفاده از لباس درخشان می‌باشد ، چرا که قرار نیست نگاه بیننده از روی سوژه برداشته و معطوف به اطراف شود. پس باید تمام تمرکز عکس روی سوژه عکاسی باشد نه ترکیب‌های جانبی اطراف سوژه.

 

• نکته: زمانی که چربی یا گوشت اضافه‌ای روی بازوهای سوژه قرار دارد، اگر مدل، دست به سینه بایستد، اثر آن  در عکس، بزرگ‌نمایی شده و حتماً بیشتر هم دیده می‌شود. این موضوع حتی برای افرادی که بازوهای لاغری دارند هم صدق می‌کند. بنابراین بهتر است که سوژه بازوهایش رو جدا از بدن قرار ده.

در عکس پرتره، عموماً دست‌ها به این دلیل برجسته نشون داده می شوند که سوژه نمی داند با دست‌های خودش چه‌کار کند. دقت کنید که دست‌های سوژه را به‌سمت جلوی بدنش هدایت نکنید، چون این کار باعث بزرگ دیده شدن آن‌‌ها می‌شود. (قبل از اینکه دکمه شاتر را فشار دهید، به دست‌های سوژه نگاه کنید که آیا دستهایش را مشت کرده یا ریلکس است؟ آیا انگشتانش را صلیب کرده یا به نحوی عجیب به‌هم گره زده است؟ از حالت دست‌ها غافل نشوید).

 

در عکاسی گروهی پرتره، افراد را  در یک صف ممتد نگذارید، بلکه به‌صورت مثلثی قرار بدهید .میتوانید گروه را ارزیابی کنید و سوژه‌ها را در گروه‌های سه نفره (بسته به نوع و سایز بدن، جنسیت و ارتباطات) تقسیم‌بندی کنید. آن‌ها را طوری قرار بدهید که سر هر کدام، یکی از گوشه‌های یک مثلث فرضی باشد.
اگه تعداد افراد گروه زیاد است، سعی کنید توازن را  در عکس رعایت کنید. یک طرف خانم‌ها و یک طرف آقایان، یک طرف پسرها یک طرف دخترها نباشند؛ طوری سوژه‌ها را کنارهم بچینید که با تراکم درست، توازن و تعادل در عکس رعایت شود. 

 

 اگر قصد دارید  یک عکس پرتره گروهی بگیرید، دست مدل‌ها را در دست هم قرار بدهید و بخواهید که در حالت‌های مختلف دست‌های همدیگر را بگیرند. یا هرکدام حرکت‌هایی انجام دهند که درمجموع تکمیل‌کنندهٔ یک حالت جذاب باشد.

دقت کنید درست است که در یک پرتره خانوادگی همه افراد می‌توانند دست همدیگر را بگیرند؛ اما در یک پرتره کاری یا پرتره‌های گروهی در جلسات هرگونه تماس  بین افراد می تواند معنادار باشد.

نحوه ایستادن و قرارگیری پاهای سوژه، یکی دیگر از تکنیک‌های عکاسی پرتره است. هیچ‌کس وقتی که مثل یک چوب خشک بایستد خوب به نظر نمی‌رسد. با سوژه صحبت کنید و به او یاد دهید که یه پا را روی پای دیگر بگذارد،  یا یک پا را  جلوتر یا  کنار بگذارد.

 

                                                                                             AKASBANOO.ir@

 

 

 

 

 

 

 

دانلود فایل مقاله