روایت یازدهم:عطر بابا

چقدر این مجله صوتی قشنگ و لطیف بود 😇🌷

چقدر داستان جالب و شنیدنی بود. موقع گوش دادنش منم خودم رو توی اون فضا تصور کردم :)

سلام و نور🌱 چقدر با این مجله‌ی صوتی قلبم تالاپ تلوپ کرد ...اشک‌هایی که از سرِ امید و از سرِ ذوق جاری شد. خیلی قشنگ بود. اینکه خاتمه‌ی این مجله با صلوات آقا و دخترای قشنگمون بود، روزی‌ای بود که حتما خدا برای پایانش به دل بچه‌های تولید انداخته.💗 آخ قوربون اون کوچولویی برم که روایت از زبون اون ساخته شده. من مامانم به مرور زمان، نابینا شدن. اینکه حنانه توضیح می‌داد رو قشنگ می‌فهمم و می‌دونم چقدر داشتن دوستی مثل حنانه برای آدمایی که با چشم ظاهری نمی‌بینن اما با دلشون خیلی چیزا رو می‌بینن، لازمه! خیلی از آدم‌ها فکر می‌کنن چون یک شخص نمی‌بینه، خیلی کارها رو هم نیازی نیست انجام بده. مثلا رفتن به سینما‌‌‌‌... یک روایتگر ماهر باید باشه تا این عزیزان هم بتونن تصویری رو که نمی‌بینن حس کنن. ممنونم که جوری این روایت رو به تصویر کشیدید که عزیزان روشن دل هم بتونن اون حس رو بگیرن.

لحظه هاشو تو ذهنم زندگی کردم. دم گوینده ی کوچولومون گرم خیلی با تسلط و عالی اجرا کرد.